Zakochanie się. Chemiczne reakcje organizmu.

Od pierwszego spotkania przytłaczają cię intensywne emocje, masz w żołądku motyle, gardło zaciska się. A gdyby te odczucia były wynikiem reakcji chemicznych?

Predyspozycja do zakochiwania się.

Według naukowców, wszyscy jesteśmy zaprogramowani, by się zakochać. W rzeczywistości przestrzegamy potrzeby rozmnażania gatunku. To właśnie hormony płciowe obecne u mężczyzn i kobiet wyzwalają impulsy seksualne.
Musimy jednak być predysponowani do miłości, to znaczy mieć wolnego ducha, aby się zakochać. Nasze ciało będzie wtedy uwalniać feromony przez naszą skórę, pot i ślinę, które będą informować tych wokół nas o naszej gotowości do rozmnażania się. Bodźce te zostaną wtedy odebrane przez równie dostępną osobę.

Miłość jako narkotyk

Hormony takie jak adrenalina (źródło podniecenia), dopamina (źródło pożądania) i oksytocyna (źródło przywiązania) są odpowiedzialne za euforię spotkania, jak również za dobre samopoczucie. Są one połączone ze spadkiem poziomu serotoniny (źródło krytycznego myślenia), który sprawi, że mózg będzie niezdolny do dostrzeżenia wad drugiej osoby.
Dlatego często mówi się, że „miłość czyni cię ślepym”. Ten koktajl hormonalny wzmocni więź z partnerem i stworzy uczucie braku w czasie nieobecności ukochanej osoby. Z czasem adrenalina, dopamina i oksytocyna zmniejszą się, a serotonina wzrośnie i odzyska się jasność.

Objawy fizyczne.

Nasz oddech i tętno wzrasta, nasze źrenice rozszerzają się, a ręce stają się lepkie. Te fizyczne oznaki są powodowane przez adrenalinę i noradrenalinę. To właśnie dzięki temu ostatniemu hormonowi nieświadomie zapamiętamy każdy szczegół tego spotkania. U kobiet, naukowcy zaobserwowali również zmianę głosu, która staje się coraz bardziej dotkliwa.

Przekraczanie siebie

Badanie opublikowane „American Health” w 2015 roku pokazuje, że uczucie miłości dawałoby nam „supermoce”: moglibyśmy czerpać z sił, które do tej pory nie były dla nas podejrzane dzięki oksytocynie, hormonowi zwiększającemu tolerancję na ból fizyczny.

Skutki uboczne.

Ten wzrost hormonów w naszym organizmie będzie miał pewne skutki uboczne: utrata apetytu, stres, zaburzenia snu, przelewanie się energii i zmniejszenie zdolności koncentracji. Efekty te są tak krótkotrwałe, jak stan podniecenia i pragnienia.
Aby zachować jak najlepsze pozytywne efekty stanu miłości, konieczne jest utrzymanie produkcji oksytocyny poprzez pocałunki, pieszczoty i dzielenie się chwilami razem.

Wiedziałeś o tym?

Zaobserwowano, że ludzie żyjący jako para lub rodzina cieszą się lepszym ogólnym zdrowiem i dłuższą średnią długością życia.